Adembenemend

03-07 Jawel, een wifi service in onze eerste lodge in Kagbeni. Nepal zit soms vol verrassingen.....Helaas waren we op 03 juli alleen nog net op tijd om wat foto's te uploaden en toen we dit verhaal er op wilde zetten was er geen verbinding meer. Dit verhaal gaan we dus later proberen te uploaden.

Yes!!!!!! Na 4 uur wachten op het vliegveld van Pokhara vliegen we gelukkig toch naar Jomson. Het wolkendek is goed genoeg om het erop te wagen. We zijn in het goede gezelschap van de neef van de koning van Lo Manthang. Hij wil zelfs de naam van onze drager weten want in dit ini mini koninkrijkje kent iedereen iedereen. Hij wachtte trouwens al 4 dagen op een vlucht.... Ze hebben hier geen blindvliegapparatuur aan boord en vliegen dus puur op het zicht. Daarom worden er in de moessonperiode veel vluchten geannuleerd. Zoals ze hier zeggen: Nepalese piloten vliegen niet graag door de wolken, want daar zitten meestal rotsen in. :-) Maar wij hebben kennelijk good karma. Wat een spectaculaire vlucht is dat, zeg! In een piepklein vliegtuigje met 16 mensen kijk je met de 2 piloten mee door de voorruit. We vliegen net boven de wolken en daar piepen 8.000-ers tussendoor. Onder ons diepe dalen en een modderrivier. Je weet niet waar je als eerste moet kijken. En dan maakt hij een draai, trekt dat ding omhoog en we scheren 20 meter over een bergrug heen om vervolgens ijselijk steil te dalen. En dan vol op de remmen, om 30 meter voor de afgrond stil te staan. Wow, dat is nog eens vliegen!

Vanuit Jomson lopen we in circa 3,5 uur naar onze eerste slaapplek in Kagbeni. Een redelijk vlakke wandeling langs de rivier die we ook een keer blootsvoets moeten oversteken. We vormen een treintje en helpen elkaar zo naar de overkant. Toch best wel sterke stroming hier, zo met het water tot aan de knieën. De wereld om ons heen is kaal met grijs gruis en de bergen die ons omringen hebben soms prachtige structuren en lagen. De wind zwelt in deze vallei af en toe aan tot een zandstorm, waar je je tegen beschermt door een sjaal over mond en neus te doen. Het water beukt door de modderrivier naast ons en slijt alles nog verder uit. Wat een ruige wereld.

We slapen in een lodge met 4 kamers gerund door een familie. Het is dus niet, zoals we dachten, echt slapen bij een familie, maar het zijn een soort hele basic pensions gerund door een familie. Kamer vandaag is OK, we hebben 5 minuten warm water onder de douche ( jawel een douche!) en een echte toilet. We genieten vandaag nog maar even van deze relatieve luxe. Na een kort hazenslaapje struinen we door het dorpje en bekijken nog een kloostertje, draaien aan de gebedsmolentjes en lopen linksom langs de stupa's. Rakesh, onze gids, zou wat verlegen zijn, maar gelukkig voelt hij zich al snel op zijn gemak bij ons en praten we uren over zijn familie, de politiek, zijn trektochten en onze manier van leven in Nederland. Wat is reizen toch gaaf!

Morgenochtend om 6 uur aantreden voor ontbijt, dus ik ga nu afsluiten!