Fris & fruitig Nee, die titel slaat op zaterdagochtend 7 juli niet op onze looks. Na 2 uur slaap staan we om 03:50 uur gepakt en gezakt voor de treinetapppe van Irkutsk naar Ulaan Baatar. Gelukkig komen onze medecoupegenoten ook nu pas in de trein en kunnen we dus tegelijkertijd onze bedden opmaken. Deze keer reizen we samen met twee Engelsen, die in Moskou wonen en daar Engelse les geven. We pakken met zijn vieren nog een paar uurtjes slaap mee in de ochtend. Als ik wakker word, kijk ik naar een constant veranderend schilderij. Wat een prachtige reisdag vandaag! Laatste stuk Rusland is heuvelachtig en afwisselend. Het wordt hier al steppe-achtig. Hier en daar nog een verdwaald houten huis. Je nestelt je in een hoekje van je bank en kijkt lekker de hele dag naar buiten. Dit is zoveel leuker dan vliegen! Fris & fruitig slaat helaas ook niet op de hygiëne in onze trein. We zitten nu in een Chinese trein en dat is een heel verschil met de Russische trein van Moskou naar Irkutsk. We hebben nu Chinese mannen die de wagon verzorgen, maar ze hebben weinig gemeen met de potige en propere Russische provodniki, die we gewend waren. Vriendelijk zijn ze wel, maar daar wordt helaas de toilet niet schoner van. Inademen voor je naar binnen gaat, hygiënische doekjes in de aanslag en pas weer uitademen als je naar buiten gaat. Als we 's middags in het gangpad naar buiten staan te kijken, beseffen we voor de zoveelste keer hoe anders het hier is. Alle medereizigers voorbij zien komen op weg naar toilet of restauratiewagen is net alsof je op een terrasje zit. Wat een verschillende gelaatstrekken zie je hier passeren. We horen voor het eerst de Mongoolse taal, voor ons klinkt het als een mix tussen Russisch en Chinees maar dan helemaal vanuit de keel gesproken. Op dit moment staan we al 3 uur aan de grens met Mongolië. De douane neemt zijn taak hier nog zeer serieus; paspoorten verdwijnen in een grote leren tas van een mevrouw met een blik in haar ogen, die iedere discussie bij voorbaat nutteloos maakt. Immigratieformulieren moeten minitieus worden ingevuld, de drugshonden snuffelen de hele trein af, de bagage wordt gecontroleerd door een douaneman die één Engelse zin heeft geleerd: "leave your compartment". Het gebruik van het woord "please" leert hij, denk ik, pas in zijn tweede Engelse les... Het geld wordt gecheckt enzovoorts, enzovoorts. Dan weet je weer waarom je blij moet zijn met de Eurpese Unie. Je zou zeggen een mooi moment om die wc eens lekker schoon te poetsen, maar helaas....iedereen is erg druk, druk, druk. Dus vandaag slaat fris & fruitig vooral op ons humeur, we kijken erg uit naar onze tijd in Mongolië en genieten met volle teugen van deze andere wereld.